رویای کوچک یک کارمند

صبح آفتاب نزده نمازش را خواند ، ماشین فلیپس صورت تراشی اش را یک بار دیگر مثل هر روز به موهای کوچک صورتش کشید . صبحانه اش را که خورد کراوات قرمزش را بست ،کت سورمه ایش را پوشید و راهی دبستان شد. در کافی نت مدرسه فیسبوک و توئیترش را چک کرد و بعد جی میلش را دوباره بررسی کرد به امید ایمیلی تازه. سرگرم اینترنت بود که آقای مدیر صدایش کرد و اورا فرا خواند برای کلاس. مدیر با گشاده رویی دستی بر شانه معلم کشید و گفت : درس موسیقی و هنر هم برای بچه ها تقریبا داره اجباری میشه . البته بذار بچه ها خودشون انتخاب کنن.معلم روبه مدیر با لبخند گفت : حتما. آخر بین بچه ها کسانی هستند که هم موسیقی دوست دارند و هم قران ، باید یه جوری همشون را دور هم جمع کرد.

ساعت 12/15 که شد نماز خانه با رایحه خوش هرکسی را برای اقامه نماز فرا میخواند. هرکس دوست داشت و دلش میخواست بدون هیچ چشمداشتی نمازش را میخواند و اصلا نیازی نبود که خودنمایی کنی که حتما آقای مدیر شما را ببیند. معلم موسیقی کیف سازش را کنار سجاده اش گذاشته بود و چنان غرق نماز بود که آفتاب تندی که از پنجره به صورتش میتابید را ازیاد برده بود.

از مدرسه که برگشت زنگ در حیاط را نزده بود که دختر کوچکش دررا با لبخندی کودکانه به رویش باز کرد. وارد خانه که شد همسرش گفت :از اداره تماس گرفته اند و برای تور مسافرتی که به اروپا برایمان رزرو کرده اند نظر شما را جویا شده اند.

معلم گفت : الان که نمیشود چرا که انتخابات ریاست جمهوری در پیش است و حتما باید در این انتخابات آزاد شرکت کنم برای پیروزی حزب جبهه ملی. البته یه کاری میکنم شاید انداختم برای بعد از انتخابات.

******

صبح با صدای حاج آقا انصاریان که ازتلویزیون پخش میشد و از برنامه های ثابت بامدادی صداوسیماست از خواب برخاست و تمامی شیرینی رویای شبانه اش خشکید و تلخید. چشمهایش را به هم مالید و آهی کشید .جلوی آینه ایستاد دستی به سروصورتش کشید و با تیغ خط ریشش را تا زیر گونه هایش آنکادر کرد آنطور که ارباب بالاسر میخواهد و پیراهن یقه اسلامی اش را محکم بست  آنگونه که داوران بابصیرت حکم کرده اندو نقابی از جنس نبودن به  چهره زد و رفت تا روزش را با آنچه نمیخواست آغاز کند .

لالالالا دیگه بسه گل لاله ...

ترانه سرا و آهنگساز:شهیار قنبری

همراه گیتار آفتابی آرمیک

........

لالا لالا دیگه بسه گل لاله
 
بهار سرخ امسال مثل هر ساله
 
هنوزم تیر و ترکش قلب و میشناسه
 
هنوز شب زیر سرب وچکمه میناله
 
نخواب آروم گل بی خوار و بی کینه

نمی بینی نشسته گوله تو سینه؟
 
آخه بارون که نیست رگبار باروته
 
سزای عاشقای خوب ما اینه
 
نترس از گوله ی دشمن گل لادن

که پوست شیره پوست سرزمین من
 
اجاق گرم سرمای شب سنگر
 
دلیل تا سپیده رفتن و رفتن
 
بخواب آروم گل بادوم نا باور
 
گل دل نازک خسته ، گل پرپر
 
نگو باد ولایت پرپرت کرده

دلاور قد گشیدن رو بگیر از سر
 
دوباره قد بکش تا اوج فواره

نگو این ابر بی بارون نمی زاره
 
مثل یار دلاور نشکن از دشمن

ببین سر میشکنه تا وقتی سر داره
 
نزاشتن هم صدایی رو بلد باشیم

نزاشتن حتی با هم دیگه بد باشیم
 
کتابهای سفید و دوره میکردیم
 
که فکر شب ، کلاهی از نمد باشیم
 
نگو رفت تا هزار آفتاب ، هزار مهتاب

نگو کو تا دوباره بپریم از خواب
 
بخون با من نترس از گوله ی دشمن

بیا بیرون ، بیا بیرون ، از این مرداب
 
نگو تقوای ما تسلیم و ایثاره

نگو تقدیر ما صد تا گره داره
 
به پیغام کلاقهای سیاه شک کن
 
که شب جز تیرگی چیزی نمیاره
 
نخواب وقتی که هم بغضت به زنجیره
 
نخواب وقتی که خون از شهر سرازیره
 
بخون وقتی که خوندن معصیت داره
 
بخون با من بیا با من نگو دیره
 
سکوت شیشه های شب غمی داره
 
ولی خشم تو مشت محکمی داره
 
عزیز جمعه های عشق و آزادی
 
کلاغ پر بازی با تو عالمی داره
 
بخواب ای حسرت سفره ، گل گندم
 
نباش تو دالونهای قصه سردرگم
 

نخواب رو بالش پرهای پروانه
 
که فریاد تو رو کم داره این مردم
 

لالا لالا دیگه بسه گل لاله........

http://s1.picofile.com/file/5840370185/Shahyar_Ghanbari_La_La_La.wma.html

آهای معلم بد

چند روز پیش روز معلم بود . طبق معمول دانش آموزان هدایایی به رسم یادگار برای معلمشان می آورند و شور و شوقی در این میان است که در دبستان این طراوت بیشتر به چشم میخورد. این مقدمه را نوشتم تا این مسئله را عنوان کنم که ما همگی در زندگی شخصی مان معلمانی وجود داشته اند که چه بسا بهره ها که از آنها نبرده ایم و مسیر دانش و فرهنگ و هنر تا در توان خود به ما یاد داده اند. معلمانی دلسوز که اگر ما تصمیم ترک تحصیل داشتیم بدون هیچ چشمداشتی به خانه ات می آمدند و با هزار لابه و التماس تورا به درس تشویق میکردند.همه ما تجارب چنین دبیران دلسوزی را داشته ایم و اکنون که به پشت سرمان نگاهی می اندازیم تمام آن کتک هایی که خورده ایم و دلخوری هایی که داشته ایم از دست معلم را به کناری نهاده ایم و میدانیم که همه آن وسواس ها و دلمشغولی ها درست یا غلط برای خودمان بوده و بس. ما همیشه اسامی این معلمها را بلند بلند فریاد میکنیم و از خوبی و دلسوزی آنها همه جا میگوئیم ، اما راستی خودمانیم ،معلمانی هم بودند که بویی از شمیم مهربانی آموزگاری نداشتند و در همان سالها که غم نان اینگونه برای قشر دبیران دردسر ساز نشده بود موارد مالی را مهمتر از کیفیت آموزش میدیدند.

اسامی اینگونه معلمان که واقعا هم کم بودند باید گفت . چرا فقط آن بخش از لیوان پر را نگاه کنیم ؟ مثالی میزنم.دوران دبستان معلمی بود به نام ظفر مند که تمامی مشخصات آن معلم بد را داشت و فقط و فقط بچه ها را میزد و گویی از این کار لذت هم میبرد ، مثلا من دانش آموز کلاس سوم بودم و او معلم کلاس دیگر خیلی راحت مارا به باد کتک میگرفت. موقع کاردستی اگر کسی سه چهار روز گیر ساختن یک کاردستی درست و حسابی بود نمره آن دانش آموز به زور به 15 میرسید ،برای 20 بردن راه آسانی درپیش بود تخم مرغ محلی را رنگ میزدی و یک بیست چاق و چله مغرور نثارت میشد. میخواهم این را بگویم که از بس در فرهنگ اجتماعی ما خیلی از مسائل را درپوش میگذاریم و تا آنجایی که به یاد دارم تمجید بوده و تعریف. پای دل دانش آموزان دیروز که مینشینی آنها هم هنوز از روزهای گریه و اندوه و استرس میگویند که هنوز کابوس شبهای اکنون آنهاست.

گاهی به آسمان نگاه کن

این شبها هوای بیرون به شدت لذت بخش است . وقتی که جایمان را برای خوابیدن بیرون می اندازیم زیراندازمان سردی خوشایندی به خود میگیرد که با پتویی که بر خود می اندازیم گرما روی وسرما زیر آرامشی وصف ناشدنی دارد . فغان سگ ولگردی از دور ،همهمه موجهای دریا و گهگهای نیز آلودگی گازموتورسیکلتی سمفونی شبانه طبیعتت را به هم میزند.  هنگام که نگاهت را به آسمان پولکدوزی شده شب میدوزی خود به خود سوزن و نخ آرزوهایت را به هم میبافی برای رویای شیرین چون کودکی ، اما رویای کودکیمان محدود به یک توپ فوتبال یا دوچرخه 16 bmx بود ،یا عروسکی که بارها که به شهرمیرفتی فقط از پشت ویترین به آن نگاه میکردیم،اما اکنون که کودکی سالهاست که گم شده در کوچه سنجاقکها و پشت پرچین خاطرت گهگاهی خاک میخورد رویای امروزمان رویای آزادی است . رویای صلح و دست در میان دستان مردم جهان و آبادی . رویای اینکه کاش میشد اخبار که گوش میدهیم صدای هیچ انفجاری را نشنویم ، ای کاش هیچ کودکی را آغشته به خون جهالت دیکتاتورها نبینیم و هزاران ای کاش دیگر. چقدر سخت میشود وقتی فکر میکنیم که این ای کاش ها آیا روزی فرا میرسند ، روزی فرا میرسند که بادبادک کودکی بدون ترس در آسمان آبی زندگیش بال بال بزند بدون هیچ واهمه ای ، روزی فرا میرسد که زنی برای غم نان شب خود را در آغوش دیگری نبیند، و آیا روزی فرا میرسد؟یاد ترانه ای قدیمی افتادم که میگوید : آخه هوشیاری غم بزرگیه ، و باز هم ای کاش که هوشیار وبیدار نباشیم ؟اگر باشیم که همواره با این اوضاع واحوال جهان و ایران جز افسردگی و خمودگی حاصلی در چهره و ذهنمان چیزی نمی یابیم.

بوی گل ابریشمی کم کم تورا چنان مست میکند که آرام آرام پلکهایت سنگین میشود و احساس میکنی که این ای کاشهای امشب هم شاید به خوابت آیند و ای کاش که رویای آزادی را شده برای یکبار در خواب نظاره گر باشیم .

غوغای ستارگان

دربخش ترانه های ماندگار ترانه ی زیبای غوغای ستارگان ساخته زنده یاد مهندس خرم و ترانه سرا کریم فکور که اولین بار توسط بانو پروین خوانده شد وبارها بازخوانی شده است که زیباترین بازخوانی محمد اصفهانی آن را اجرا کرد و به مراتب از بازخوانی های دیگر چه به لحاظ تنظیم آهنگ و اجرا تفاوت بسیاری دارد. این ترانه که بیشتر بین مردم به نام «امشب در سر شوری دارم » شهرت یافته ولی عنوان ترانه غوغای ستارگان هست که بین زندانیان سیاسی هم این ترانه بسیار رایج بوده ، اگرچه ترانه به لحاظ کلامی اصلا کلامی اعتراضی واجتماعی سیاسی نیست ولی بین دربندان افکار همواره محبوب مانده و هست .

(امشب در سر شوری دارم)

آهنگ ترانه: همایون خرم
کلام ترانه: کریم فکور

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نوری دارم
باز امشب در اوج آسمانم
رازی باشد با ستارگانم

امشب یکسر شوق و شورم
از این عالم گوئی دورم

از شادی پر گیرم که رسم به فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمان‌ها غوغا فکنم
سبو بریزم، ساغر شکنم

امشب یکسر شوق و شورم
از این عالم گوئی دورم

با ماه و پروین سخنی گویم
وز روی مه خود اثری جویم
جان یابم زین شب‌ها
جان یابم زین شب‌ها

ماه و زهره را به طرب آرم
از خود بی‌خبرم ز شعف دارم
نغمه‌ای بر لب‌ها
نغمه‌ای بر لب‌ها

امشب یکسر شوق و شورم
از این عالم گوئی دورم

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نوری دارم
باز امشب در اوج آسمانم
رازی باشد با ستارگانم

امشب یکسر شوق و شورم
از این عالم گوئی دورم

لینک دانلود آهنگ :

http://www.mediafire.com/?4quuy3hsl654c15