این آسمان ابری

ما جنوبی ها همواره آسمان ابری و بارانی را دوست داریم اگر چه که نگران چکه کردن بام خانه نوسازمان باشیم و همیشه خاطرات سبزمان را به باران و تگرگ و ابرهای سیاه گره زده ایم. از مدرسه هایی که به یمن آمدن باران تعطیل شدند تا قرار عاشقانه مان در کوچه ای تنگ که اگر باران همراه این ضیافت رمانتیک بود احساسی از جنس عشق و رعشه دست و دل را با خود می آورد. دیروز صبحگاهان که با نوید رعد وبرق خواب دوشین را شکستیم احساسی داشتیم که نپرس.لحظه ای از همه چیز و همه کس فارغ میشویم و دل به باران سپردیم و در همان دم  نگران فزونی قیمتها ، 5+1، جنبش سبز،کیهان و اراجیفش و تهمتهایش و .... نیستیم و آرزو میکنیم هماره لحظه هایمان بارانی باشد و ابری.موسیقی روزهای بارانی هم خود قصه ای دارد و هر کس به فراخور نسل خودش موسیقی خاص خود و هنرمند خاص خودش میپسندد .آهنگهای سیاوش قمیشی همیشه باران و جاده و تگرگ دارد ، آهنگهای فریدون فروغی و فرهاد هم لذت خاص خودش را دارد ،داریوش و ابی و گوگوش هم که سوگلی این آهنگها برای نسل بخصوص شصت دارد ،طبقه دیگری از سلیقه ها هم آهنگهای سنتی را دوست میدارند که مرضیه و دلکش و بنان و شجریان را هوایی دیگر میطلبد. نمیدانستم برای این مطلب چه آهنگی را بگذارم که مخاطب همه سلایق باشد ؟!
دکلمه ای از شعر باز باران البته نه از گلچین گیلانی بلکه از کارو دردریان با صدای رضا تک تیرانداز که اندکی متفاوت است و تلخ اما شنیندنی .دانلود فایل را برایتان گذاشته ام .چرا که این شعر کارو به روز و حال امروز ما بی شباهت نیست.

http://uplod.ir/gpvoyaoxiwu0/Baz_Baran.mp3.htm