غروب خداوند نیایش ،شجاعت ، خطبه و خلوت

محراب مسجد کوفه جایی که مشهور است محل ضربت خوردن حضرت علی توسط ابن ملجم است. صحت این روایت قطعی نیست. روایت دیگری وجود دارد که امام اول شیعیان و خلیفه چهارم مسلمین در بیرون از مسجد کوفه مورد اصابت ضربه غافلگیرانه شمشیر قرار گرفت.
امروز از ایام مهم سوگواری شیعیان است. روزی که خورشید حیات مرد دادگری ، خطبه ،خلوت ، شجاعت،نیایش ،عمل صالح ، مساعدت و پارسایی به غروبش نزدیک می شود. اگر چه قرن ها از خاموشی شعله حیاتش می گذرد اما نام و یاد او در جان تاریخ زنده است و الهامبخش جویندگان راه رهایی است. بیش از 150 میلیون نفر در دنیا دل در گرو محبت وی دارند و آئین شان به نام بلند او مزین شده است. به امید آنکه حب علی و خاندانش از بیراهه های تعصب ، کج اندیشی ، خرافه ،واپسگرایی و هویت طلبی های غرض ورزانه دور گردد و با شناخت منش و بینش او همراه گردد.
رفتار حضرت علی با خلفای راشدین و گذشتن از حق خود برای مصالح جهان اسلام جایگزین رفتار های ستیزه جویانه شیعیان غالی در برخورد با اهل سنت و دعاوی منحصر گرایانه رستگاری و تقرب به خداوند در شیعیان گردد. همچنین شایسته توجه است که رمضان و جایگاهش در دنیای اسلام آن قدر بزرگ است که نباید اندوه ناشی از شهادت حضرت امیر ، سویه غم و ملالت را بر ماه میهمانی خداوند حاکم گرداند. وقتی خود علی (ع) پس از اصابت ضربت شمشیر بانگ بر می دارد که به خدای کعبه رستگار شدم ،دیگر غم و اندوه پس از گذشت قریب به 14 قرن ،محل سئوال است. ائمه نیز انسان بودند وطبیعتا روزی چشم بر دنیا می بستند. اگر چه مرگ علی (ع) مصیبتی برای جهان اسلام در زمانه معاصرش بود ، اما با گذشت زمان ،دیگر مرگ وحیات او مسئله اصلی نیست بلکه تعالیم ،میراث فکری و معنوی ، سیره و آموزه های او اهمیت دارند.

نوشته علی افشاری (از صفحه فیسبوک ایشان)